Samoloty z pomocą dla powstańców startowały we Włoszech niedaleko Brindisi. Część samolotów docierała do celu i niosła pomoc walczącym. NIestety nie był to jedyny scenariusz. Niektóre samoloty nie docierały nawet do celu. 17 sierpnia w Krakowie na Zabłociu, niedaleko fabryki Schindlera został zestrzelony Liberator Royal Air Force.
A.
Kilka dni spędziliśmy w przepięknym Krakowie. Warszawa jednak cały czas „była” z nami – codziennie o sobie przypominała:
a to w sukiennicach:
a to w drodze na zamek – wśród wmurowanych cegiełek upamiętniających składających się na remont Wawelu po odzyskaniu niepodległości, znaleźć można wiele instytucji warszawskich, w tym Tygodnik Ilustrowany z Warszawy, czy kamienicę Domu Jabłkowskich:
na wielu zniszczonych kamienicach – grafiti z Jolantą Brzeską:
na Nowej Hucie – suszarnie na pranie takie jak na warszawskim Muranowie:
A.
Piaszczyste łachy na Wiśle – z jednej strony blisko Warszawy – dojedziemy tu autobusem miejskim autobusem z drugiej strony daleko od zgiełku wielkiego miasta.
W.
Miło nam poinformować, że nasza przewodniczka Kasia Uchowicz jest autorką wystawy o warszawskim architekcie Bohdanie Lachercie. Wystawę można oglądać niestety daleko od Warszawy bo we wrocławskim Muzeum Architektury. Przy okazji otwarcia wystawy Kasia została odznaczona medalem „zasłużony dla kultury polskiej”. Gratulujemy!!!
Schronisko Politechniki Warszawskiej Koliba położone u północnego zbocza Połoniny Caryńskiej to miejsce wyjątkowe. Niedaleko Koliby znajduje się miejsce po wsi Caryńskie, która przestała istnieć w wyniku akcji Wisła. W całych Bieszczadach w latach 1946-47 wysiedlano mieszkańców: Rusinów do ZSRR, Polaków na ziemie odzyskane. Wsie niszczono, żeby nikt nie starał się osiedlić w terenach przygranicznych. Pozostały tylko piwnice, podmurówki po cerkwiach, nieliczne nagrobki na cmentarzach. Ponownie ludzie zaczeli się osiedlać w Bieszczadach w latach 60-tych. Przyjechało wtedy tam wielu Warszawiaków – podczas budowy tamy na Solinie potrzebni byli szczególnie inżynierowie. Młodzi abslowenci nie mając perspektyw na mieszkanie w stolicy wyjeżdżali w Bieszczady.
A.
Lato 1828 roku Fryderyk Chopin spędził u swojego szkolnego przyjaciela Konstantego Pruszaka w Sannikach.
Według tradycji rodzinnej Pruszaków Fryderyk grał tam na fortepianie warszawskiego producenta Zakrzewskiego.
Zakłady Zakrzewskiego znajdowały się na ulicy Miodowej a potem na Elektoralnej. Mylące są jednak daty w któtych funkcjonowała fabryka. Dotarliśmy do informacji, że działalność rozpoczęły około 1837 r. . W jaki sposób grał na nich Fryderyk. Przecież na stałe mieszkał już wtedy w Paryżu? Może wiecie coś na ten temat?
A.
O tym, że Podkowa Leśna jest miejscem nieoczywistym łatwo się przekonać już podczas pierwszych kroków stawianych w miejscowości. Powietrze jest czyste, panuje ład architektoniczny: działki są duże, domy wkomponowane w przestrzeń, nie ma reklam. Podczas poznawania kolejnych miejsc i historii okazuje się, że jest jednym z najbardziej nieoczywistych miejsc jakie znam.
Co warto zobaczyć, o czym poczytać? Poniżej klka propozycji:
Na początku niedaleko stacji znajduje się przepiękny kościół z rajskim ogrodem. Z kościołem tym związana była wyjątkowa postać księdza Leona Kantorskiego.
Potem przy pałacyku myśliwskim Lilpopa trzeba zatrzymać się nad niesamowitą historią rodziny Stanisława Wilhelma Lilpopa ojca Anny (póżniej Iwaszkiewicz). Stanisław Wilhelm syn Stanisława Lilpopa (współzałożyciela wolskiej fabryki Lilpop Rau i Loewnestein) założyciel Podkowy Leśnej był z pasji myśliwym i fotografikiem. Jako jeden z pierwszych w Polsce zajmował się fotografią kolorową oraz trójwymiarową.
No a przy Aidzie i w Stawisku nie można nie wspomnieć o związku Anny (z domu Lilpop) i Jarosława Iwaszkiewiczów, którzy w Podkowie spędzili większość życia. Ich działalność artystyczna, ale też niesamowita empatia i wrażliwość okazana przyjaciołom i nie tylko podczas drugiej wojny światowej (pośmiertnie oboje zostali uhonorowani nagrodą Spraiwdliwi wśród Narodów Świata), ale też powojenne wybory polityczne, czy ich życie rodzinne, są tak bogate, że trudno uwierzyć, że dotyczą tylko dwóch osób.
Do tego napewno trzeba odwiedzić zabytkową Aleję Lipową, Park i Kasyno, poznać losy rodziny Regulskich i historię akcji pruszkowskiej organizowanej przez Stanisława Lorentza. Dodatkowo wyjątkowi są współcześni mieszkańcy Podkowy, którzy w ponad 80 procentach biorą udział w wyborach krajowych, a dzięki najwyższej frekwencji w eurowyborach Podkowa nazywana jest Pępkiem Europy. Nie można też nie wspomnieć, że Podkowianie wyjątkowo aktywnie udzielają się społecznie: jest tu najwięcej organizacji pozarządowych na obywatela w Polsce.
Wszystko to sprawia, że Podkowa jest miejscem prawdziwie wyjątkowym myślę, że nie tylko na Mazowszu, ale także w kraju.
Serdecznie dziękujemy Pawłowi Siedleckiemu wieloletniemu mieszkańcowy Podkowy, byłemu radnemu, aktualnie rzecznikowi Metra Warszawskiego za przeciekawe opowieści, którymi się z nami podczas spaceru podzielił.
Powyższe fotografie (te podpisane i ładniejsze) są autorstwa Arka Uriasza z fotospacery.pl. (reszta zdjęć jest nasza)
#mazowsze_nieoczywiste_Olympus_Epson, @Fotospacery.pl
A