Kościół św. Anny przy Krakowskim Przedmieściu posiada bardzo bogato zdobione wnętrza. Szzególną uwagę zwracają naścienne malowidła. Na zdjęciu kopuła z kaplicy św. Ładysława z Gielniowa – patrona Warszawy.

A.

Niezwykła fasada domu przy ulicy Karowej 18a zawsze wzbudzała moje zainteresowanie. Z czasem coraz bardziej zachwycam się jej niesamowitą architeturą i wykonaniem. Tym bardziej, że dom powstał za czasów głębokiej komuny w 1978 roku według projektu zespołu architektów: Henryka Dąbrowskiego, Jerzego Kuźmierki, Janusza Nowaka, Piotra Sembrata i Adama Snopka z Zakładu Projektowania Kombinatu Budownictwa Miejskiego Warszawa Śródmieście. Pomimo, że dom zbudowany został wśród zabytkowej architektury w stylu brutalistycznym, pasuje i specjalnie się nie wyróżnia, a falująca wysuniętymi balkonami fasada komponuje się też z pochyłością skarpy.

A.

Spacerując po terenie ogrodów Zamkowych, natrafiliśmy na  starą studnię zbudowaną z cegieł oznaczonych napisem „Jelonki”.  Cegły takie produkowane były w cegielni Sznajdra, która znajdowała się w pobliżu dzisiejszej ulicy Połczyńskiej – przy gliniance uwiecznionej w słynnej scenie z Misiem w filmie Stanisława Barei.  Cegielnia powstała w połowie XIX wieku, a działalność zakończyła po II wojnie światowej.

A.

Budynek frontowy kamienicy przy Mokotowskiej 65 należącej do Eliasza Elbingera powstał w 1904 roku. Spójrzcie jak pięknie udekorowana jest jego klatka:

A.

Pisaliśmy o tym, że przyczyną zmiany projektu budynku Sądu Najwyższego, w wyniku której kariatydy znalazły się na jego tyłach, był sprzeciw gospodarza Katedry Wojska Polskiego S. L. Głódzia, który nie akceptował wizerunków kobiet w skąpych strojach w pobliżu świątyni. Jeden z naszych czytelników, przewodnik warszawski, przytoczył w tej sprawie wypowiedż samego projektanta pana Marka Budzińskiego, który o „złym sąsiedzie” nie wspomina. Z dalszych dociekań naszego czytelnika wynikło, że zmiana projektu wynikła z korekty założeń inwestora, który poza Sądem Nawyższym postanowił umieścić w gmachu jeszcze Sąd Apelacyjny oraz IPN. Szerze mówiąc brzmi to wiarygodnie i rozsądnie. Znaczyłoby to jednak, że nasza pierwsza wersja jest legendą i to bardzo nośną, powtarzaną w wielu źródłach. Ale też w każdej legendzie jest coś z prawdy – pytanie tylko co? Bardzo dziękujemy za przekazane informacje.